Tym razem prezentujemy Państwu zabytek mało znany i nie taki stary bo zaledwie studwudziestoletni kościół parafialny w Łowcach. Parafia w Łowcach ma długą i ciekawą historię, a istniejąca obecnie świątynia dzięki ciekawej architekturze, pięknemu położeniu wśród pagórkowatego krajobrazu ma sporo uroku. Trzeba zaznaczyć, że Łowce warto odwiedzić chociażby ze względu na kolosa rosnącego nieopodal prezbiterium kościoła – kilkusetletniego, wspaniałego dęba pamietającego zapewne dobrze poprzednią stojącą tutaj drewnianą świątynię.
Parafia w Łowcach posiada metrykę sięgającą XV w. Ponoć już w 1424 r. istniał w miejscowości kościół, a powstanie parafii datuje się na 1444 r. i przypisuje Spytkowi Tarnowskiemu, właścicielowi Jarosławia. Uposażenie kościoła zostało odnowione w 1470 r. przez Narcyza Morawskiego. W 1618 r. Właścicielką Łowiec zostaje Anna Ostrogska, która istniejącą parafię znosi i przekazuje Towarzystwu Jezusowemu w Jarosławiu. Po kasacie jezuitów parafia w końcu XVIII w. zostaje odnowiona. Nie posiadamy zbyt wielu wiadomości o wcześniejszych rzymskokatolickich świątyniach w Łowcach. Istniejący do końca XIX w. kościół powstał prawdopodobnie w 1723 r. Była to stosunkowo niewielka drewniana świątynia, zlokalizowana mniej więcej w tym samym miejscu co obecnie, jednak poprzecznie w stosunku do istniejącego dzisiaj kościoła. Z pisma komitetu parafialnego kierowanego w 1900 r. do różnych parafii na terenie diecezji, z prośbą o składanie ofiar na budowę nowego kościoła dowiadujemy, że stary kościół chyli się ku upadkowi i grozi zawaleniem, a ponadto nie jest w stanie pomieścić wszystkich wiernych, którzy muszą uczęszczać do innych świątyń. Podkreśla się również, że starania o budowę nowego kościoła trwają bezskutecznie już od 30 lat i wobec uzyskania zgody c,k, Namiestnictwa i Najprzewielebniejszego Konsystorza przystąpiono do zbiórki funduszy.
W schematyzmach diecezji przemyskiej na rok 1900 i 1901 znajdujemy informacje, że w Łowcach aktualnie wznoszony jest kościół, a funkcję świątyni parafialnej przejęła czasowo znajdująca się nieopodal filialna świątynia greckokatolicka. Nieco obszerniejszą informację odnajdujemy w schematyzmie na rok 1903, z której dowiadujemy się, że stary kościół został zburzony w 1900 r. a na jego miejscu, w przeciągu jednego roku wzniesiono nowy kościół w stylu „romańskim” który został benedykowany w 1901 r. Jeszcze więcej informacji przynosi nam schematyzm na rok 1909, który mówi, że po całkowitym rozkładzie starego kościoła w tym sam miejscu wzniesiona została nowa świątynia za kwotę 62.000,00 koron, kosztem ks. Rudolfa Benesza oraz ze zbiórek konkurencyjnych, Kościół ten został benedykowany dnia 15 grudnia 1901 r. i konsekrowany przy okazji wizytacji biskupiej dokonanej prze bp. Fischera w dniu 14 września 1909 r. Najwięcej informacji dotyczących kościoła przekazuje nam Kronika Diecezji Przemyskiej na rok 1909 i zawarty w niej opis wizytacji parafii Łowce i konsekracji świątyni, z którego dowiadujemy się, że: „nowy kościół murowany jest z cegły, w stylu romańskim, o trzech nawach… Postawił go częścią z datków konkurencyjnych, w znacznej części z grosza własnego ś.p. ks. Rudolf Beneszek, proboszcz tutejszy i kanonik hon. bazyliki loretańskiej, według planu architektów pp. Jabłońskiego i Zawadzkiego. Teraźniejszy ks. Proboszcz (Jan Kudła), który tu jest od r. 1902, pracuje z wielkim zapałem nad wykończeniem kościoła. Ponadto dowiadujemy się też, że nawa główna kościoła pokryta jest dachówką, boczne zaś blachą oraz że w kościele znajduje się pięć ołtarzy z czego dwa są stare, Dowiaduje my się, również, ze w pięciu oknach znajdują się witraże oraz że planowane jest pomalowanie wnętrza. Inwentarz parafialny informuje nas, że w 1915 r. kościół został uszkodzony, jednak bez podania szczegółów. W roku 1952 kościół z zewnątrz został otynkowany, a w 1965 r. pokrycie prezbiterium wykonane pierwotnie z dachówki zmieniono na blachę ocynkowaną. We wnętrzu kościoła w 1924 r,, wykonana została polichromia którą odnowiono w 1955 r., a w 1985 r. wykonano nową polichromię autorstwa Jakubczyka. Obecnie istniejąca w świątyni dekoracja malarska wykonana została w 1998 r. W ostatnich latach przy świątyni przeprowadzono szereg bieżących remontów w tym naprawę i malowanie elewacji, wymianę posadzki wnętrza oraz wymianę części stolarki drzwiowej.
