Waygarta 4 - wpis do Rejestru

Kamienica przy ul. Walerego Waygarta 4 w Przemyślu należy do nielicznych przykładów wielorodzinnych budynków mieszkalnych o cechach modernistycznych jakie zostały wybudowane w okresie międzywojennych na terenie Podzamcza. Usytuowana jest w półzwartym bloku zabudowy zachodniej pierzei ulicy. Wybudowana został w 1932 roku staraniem Anieli i Władysława Królów, z przeznaczeniem na wielorodzinny dom mieszkalny. Budynek wzniesiony na parceli gruntowej, przy istniejącym wówczas od stron południowej trójkondygnacyjnym, murowanym budynku nr 6. Usytuowany jest na znacznym spadku terenu w kierunku północnym przy dawnej ul. Spadzistej przemianowanej po 1910 roku na ul. Walerego Waygarta. Kamienica ta, założona na rzucie trapezu, murowana oraz podpiwniczona w całości – w części północnej sutereny, trójkondygnacyjna, nakryta została dachem dwuspadowym. 

Reprezentuje typ kamienicy czynszowej o cechach modernistycznych, czytelnym, dwutraktowym układzie wnętrza, funkcji oraz przeciętnym standardzie wyposażenia. Kamienica od czasu powstania nie uległa przekształceniom w obrębie bryły, kompozycji elewacji i formy dachu. W jej wnętrzu zachował się układ komunikacyjny z sienią, hallem, klatką schodową umieszczoną w tylnym trakcie, oryginalną, metalową balustrada, drzwi w sieni drewniane, ramowo – płycinowe, przeszklone w górnej partii, a także część drzwi do mieszkań - drewniane, jednoskrzydłowe, ramowo – płycinowe oraz w mieszkaniach parkiety układane w „jodełkę”. W elewacji frontowej zachowały się tynki modernistyczne. 

Elewacja frontowa (wschodnia) na parterze pięcioosiowa, pozostałe kondygnacje czteroosiowe. Cokół oddzielony wysuniętym, pasowym gzymsem, pokryty tynkiem o ziarnistej fakturze. Pozostałe kondygnacje elewacji gładko tynkowane. Drzwi wejściowe ujęte portalem w formie szerokiej opaski o skośnie ściętych ościeżach i nadprożu. Nad wejściem murowany, jednospadowy daszek, ponad którym prostokątne okno doświetlające sień. Na piętrach w osiach skrajnych balkony o prostej metalowej balustradzie. Elewacja tylna (zachodnia) pięcioosiowa z trójosiowym, środkowym ryzalitem i z wejściem pośrodku, nad nim, na piętrach balkony. Elewacja północna - gładko tynkowana, pozbawiona otworów.

Fot. D. Pękalski WUOZ z/s w Przemyślu