"W ciągu swej wielowiekowej, burzliwej historii, ikony sięgnęły po najwyższą godność, stając się bezwzględną świętością. Ale ten pogański niemalże charakter oddawanej im czci doprowadził do wybuchu w 726 roku długotrwałego, krwawego sporu, zwanego ikonoklazmem tj. niszczeniem ikon. Od momentu jego zakończenia w 843 roku, ikona ciągle żyje i inspiruje twórców oraz zdobywa serca rzeszy kolekcjonerów i znawców, jakkolwiek sztuka jej malowania zamarła praktycznie u schyłku XIX wieku.
Na naszych ziemiach ikony zaczęły pojawiać się intensywnie w XIV i XV wieku, na skutek rozszerzania się polskich interesów na Wschodzie. Mimo stosowania powszechnie występujących wzorników, różniły się one znacznie od bizantyńskich i ruskich poprzedniczek narracyjnością oraz barwnością i sugestywnością opowiadania. Przez wieki nasiąknęły dto różnorodnymi wpływami zewnętrznymi, a także rodzimą twórczością ludową.
Najsłynniejsza z nich – otaczany czcią obraz Matki Boskiej Częstochowskiej – znajduje się od 1382 roku w klasztorze ojców paulinów na Jasnej Górze. Ale to w miastach Polski południowo-wschodniej mieszczą się ogromne zbiory ikon, z których sanocki, przemyski i nowosądecki zasługują na szczególną uwagę.
Występują tu tematy tak charakterystyczne dla sztuki Podkarpacia jak..."
I w tym miejscu zapraszamy Państwa do pełnej lektury "Ikony - deski pełne cudów" naszego kolegi Andrzeja Osińskiego z WUOZ Delegatura w Krośnie.
https://andrzejosinski.wordpress.com/2009/09/25/ikony-%e2%80%93-deski-pelne-cudow/#more-2770