Zespół klasztoru ojców bernardynów w Leżajsku został uznany za pomnik historii w 2005 roku. Manierystyczno-barokowy zespół kościoła i klasztoru ojców bernardynów w Leżajsku należy do najwybitniejszych dzieł architektury sakralnej na Podkarpaciu. Od połowy XVII wieku zyskał sławę jednego z głównych ośrodków kultu maryjnego na tym terenie, co było istotnym bodźcem jego prężnego rozwoju. Dzięki umiejętności tutejszych zakonników pozyskiwania utalentowanych artystów z innych ośrodków, a także zamożnych fundatorów, świątynia otrzymała bogaty, unikatowy wystrój, którego elementy, jak słynne stalle czy organy, są przejawami wysokiego kunsztu nie tylko w skali regionu, ale całego kraju. Klasztor w Leżajsku to również rzadki przykład klasztoru warownego z kompletnie zachowanym obwodem obronnym. Zróżnicowana forma jego obwarowań, stanowiących ważny element w miejskim systemie umocnień, jest cennym dokumentem rozwoju sztuki obronnej XVII i początku XVIII wieku.
Leżajscy bernardyni nadal pełnią funkcję opiekunów zabytkowego zespołu, kontynuując tradycję ideową tutejszego sanktuarium. Kulturotwórcza rola miejsca zyskała współcześnie także dodatkowy wymiar - istnieje tu klasztorne muzeum związane z działalnością zakonu oraz odbywają się rokrocznie międzynarodowe festiwale muzyki organowej.