Rozpoczęto prace konserwatorskie przy elewacjach kaplicy Oświęcimów w Krośnie. Dotychczas zakończono działania przy dwóch elewacjach: frontowej i północnej. Z realizacji tych działań wyłączono kamienny cokół oraz kamieniarską oprawę otworów okiennych. Wykonane prace miały charakter zachowawczy, nie zmieniający niczego w artykulacji ścian, jedynie korygujący ich efekt estetyczny w zakresie kolorystyki i faktury, naśladowczo do oryginału.
Na przełomie XIX/XX w. podczas regotyzacji kościoła odsłonięto elewację frontową mauzoleum Oświęcimów wyburzając barokową kaplicę NMP Murkowej. Dokonano wówczas aranżacji nadającej elewacjom wygląd, który do dziś zachował się z pewnymi zmianami. W trakcie badań prowadzenia przez konserwatora Pana Przemysława Michalskiego nie odkryto wcześniejszych nawarstwień, sprzed wspomnianej aranżacji. Ustalono jaki zasięg miały partie elewacji wykonane z cementu romańskiego w pełnym narzucie lub w zatarciu stanowiącym warstwę wykończeniową.
W tej technologii opracowany był cokół, gzyms cokołowy, ramy artykulacji elewacji stanowiące oprawę płycin i fryz podokapowy. Natomiast rozległe powierzchnie płycin wykonane były w tynku tradycyjnym zacieranym w taki sposób, że uzyskana ziarnista powierzchnia kontrastowała z gładką fakturą wypraw z cementu romańskiego. Ze względu na szlachetność efektu technologii cementu romańskiego, stosowanego od 2 poł. XIX w. do pocz. XX w., zdecydowano się na powtórzenie tego sposobu opracowania eksponowanych powierzchni detali, stanowiących artykulację elewacji.
Tam gdzie zaszła konieczność wymiany tynków, głównie w dolnej strefie elewacji i lokalnie powyżej, zastosowano tynki tradycyjne wapienno-piaskowe z nieznacznym dodatkiem cementu białego. Tynki w płycinach zostały pomalowane w kolorze kontrastowym względem artykulacji, ale utrzymanym w jednolitej tonacji z wyprawami romańskimi.
